-
1 gał|ąź
f 1. (pęd drzewa) branch 2. Anat. branch- gałęzie tętnicy arterial branches- gałęzie oskrzeli (lobar) bronchial branches3. (dział) branch, division- nowe gałęzie przemysłu lekkiego new branches of light industry4. (linia genealogiczna) branch, line- pochodziła z bocznej gałęzi rodu she was descended from a lateral branch of the family5. Myślis. (royal) antler■ powiesiłby go na suchej gałęzi he’d like to kill him przen.- podcinać gałąź, na której się siedzi to saw off the branch one’s sitting on- skończyć na gałęzi to come to a bad a. sticky endThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gał|ąź
См. также в других словарях:
gałąź — ż V, DCMs. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, D. gałąźłęzi, N. gałąźłęziami a. gałąźłęźmi 1. «pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl» Gałąź świerkowa. Rosochata gałąź. Gałąź dębu. Ułamać gałąź. Wiatr porusza gałęziami. ◊ Pójść na gałąź, skończyć… … Słownik języka polskiego